Hélène Moors en Bert Ariën staan samen aan het roer van het megaproject Blankenburgverbinding. Hélène is projectdirecteur namens opdrachtgever Rijkswaterstaat en Bert is de projectdirecteur van de opdrachtnemer, bouwcombinatie BAAK, die het werk buiten uitvoert.

Op zoek naar een partner
Hélène: “In 2016 had Rijkswaterstaat een plan gereed voor de Blankenburgverbinding. We zochten een partner om het project samen te realiseren. Door middel van een aanbesteding hebben we die gevonden in BAAK, een bouwcombinatie van Ballast Nedam, DEME en Macquarie. Vlak na de gunning van het project ontmoette ik Bert”. Bert: “Ik was net klaar met een ander project voor DEME, dus ik kon meteen vol aan de slag. Een van de eerste zaken die geregeld moesten worden, was de huisvesting. Samen op één terrein, waardoor we snel met elkaar kunnen schakelen.”  

Op koers blijven
Hélène heeft een hele duidelijke visie op hoe het eindplaatje eruit moet komen te zien. “Het hebben van een visie helpt om op koers te blijven”, zegt zij. Volgens haar is vasthouden aan dit plan de basis: een complex bouwproject moet zo min mogelijk gewijzigd worden. “Maar het loopt altijd anders dan gedacht en er zijn altijd ontwikkelingen die bijsturing vragen. Een goede strategie en een strak plan geven ook ruimte om waar nodig bij te sturen. Dat kan alleen als je ontwikkelingen tijdig ziet en op het juiste moment een plan B hebt en inzet. Timing is hiervoor cruciaal. Zo hebben we bij dit project diverse keren vertraging kunnen voorkomen of inhalen.”

Bert: “Vooraf proberen we de risico’s in te schatten en de mogelijke impact te beoordelen. Met kennis van ons werk en ervaringen uit het verleden kan je dan de nodige beheersmaatregelen bedenken. Meer extreme risico’s passeren dan ook de revue, zoals bijvoorbeeld een neerstortend vliegtuig, een grote natuurramp, een oorlog of een pandemie. Zaken die niet in je werk te calculeren zijn en waaraan je een zeer kleine waarschijnlijkheid toekent. Inmiddels weten we beter. Covid-19 heeft de wereld hard getroffen en dus ook ons project. We werden beperkt in het tegelijkertijd inzetten van mensen, materialen werden niet geleverd; alles werd onzeker.” Hélène vult aan: “En direct daarna een oorlog in Europa. Dat bedenk je niet. Op zo’n moment is de samenwerking tussen opdrachtgever (Rijkswaterstaat) en opdrachtnemer (BAAK) cruciaal. Je staat samen voor dezelfde uitdagingen en je wilt samen naar een oplossing toe. Ik ben er trots op dat we er samen voor zijn gaan staan. We hebben ondanks alles toch de planning overeind kunnen houden.”

Vertrouwen als kernwaarde
Hélène: “Dat doen we natuurlijk niet alleen. Er is een heel team van specialisten dat vinger aan de pols houdt voor hun projectonderdeel. Het gaat niet alleen om de Maasdeltatunnel onder het Scheur, hoewel daar in dit afzinkmagazine de nadruk op ligt. We bouwen ook een landtunnel (de Hollandtunnel), knooppunten bij de A15 en de A20, we verbreden de A20 en installeren de benodigde tunnel technische installaties. En als ik ‘we’ zeg, bedoel ik natuurlijk BAAK en Rijkswaterstaat, we doen het samen. Het belangrijkste vind ik zelf: vooruitkijken, wat staat ons te wachten en hoe kunnen we ons daarop voorbereiden?” Bert: “Met elkaar open communiceren om een goede terugkoppeling te krijgen, is van levensbelang. Vertrouwen is daarbij een kernwaarde, maar ook weer niet blind vertrouwen. Je moet alert blijven, elkaar scherp houden en met elkaar het gesprek blijven voeren. “Ongeacht de contractafspraken gaat het erom hoe je met elkaar handelt.”

Maasdeltatunnel als sluitsteen
Hélène: “Het afzinken van de twee tunnelelementen en het koppelen hiervan aan de diepe toeritten op 30 meter onder NAP is een meesterstuk. De hele operatie is echt een professioneel hoogstandje. Ik ben diep onder de indruk dat de tunnelelementen tot op de centimeter nauwkeurig worden geplaatst, en dat onder water.” Bert: “Ik vergelijk het met een spitsboog, die je wel kent uit de prachtige gotische kerken. Zo’n boog heeft altijd een cruciale sluitsteen die ervoor zorgt dat de boog overeind kan blijven. Ik beschouw het verbinden van de Maasdeltatunnel als sluitsteen van de Blankenburgverbinding!” 

Haven in zicht
“Hiermee hebben we een belangrijke stap richting het eindplaatje gezet” zegt Hélène. “Maar we zijn er nog niet”, vult Bert aan. “Het komende jaar werken we nog keihard om het schip dat de Blankenburgverbinding heet veilig en succesvol de haven binnen te loodsen”.